اما بايد به اين نکته نيز توجه کرد که نميتوان از
مفصل مصنوعي عمري ابدي داشت. با تکنولوژي فعلي عمر و زمان کارکرد مفصل مصنوعي ران از مفصل طبيعي کمتر است وهمانند مفاصل طبيعي، اين مفاصل هم بعد از مدتي دچار سائيدگي و تخريب ميشوند. لذا بايد با انجام يک سري از مراقبت هاي خاص مدت زمان استفاده از آن را افزايش داد. به همين منظور در ادامه به بررسي اين نکات ساده اما پر اهميت مي پردازيم:
فعاليت و حرکت:فعاليت هاي بدني شديد و اعمال فشار زياد بر اين مفاصل طول عمر آنها را کاهش ميدهد. بعد از جراحي بايد از انجام ورزش هاي شديد بدني اجتناب کرد. خم کردن شديد مفصل ممکن است موجب دررفتن مفصل شود پس بايد از اين کار اجتناب کرد.
معمولا بعد از جراحي، بيمار ميتواند با واکر يا عصاي زير بغل راه برود ولي تا چند هفته براي انجام کارهاي روزمره به کمک نياز دارد که بايد در برنامه ريزي قبل از جراحي به اين نکته توجه داشت.
بايد تغييراتي در وضعيت محل زندگي بيمار ايجاد کرد و بايد اقداماتي را در منزل انجام داد تا از زمين خوردن بيمار جلوگيري کرد. زمين خوردن ميتواند موجب شکسته شدن استخوان اطراف مفصل مصنوعي شده و در اين وضعيت، درمان شکستگي بسيار مشکل تر و پر عارضه تر از شکستگي در فردي است که مفصل مصنوعي ندارد.
بعد از تعويض مفصل لگن رعايت موارد زير ضروري است.
در حمام بايد در حمام دستگيره هايي روي ديوار نصب شود تا بيمار در هنگام تغيير وضعيت از آنها استفاده کرده و از ليز خوردن خودجلوگيري کند
صندلي حمام بايد پايدار باشد و ليز نخورد
در اطاق ها دو طرف پله ها بايد دستگيره داشته باشند تا بيمار در حين بالا و پايين رفتن از پله از آنها استفاده کند.
تمام فرش هاي لغزنده و سيم هاي برق رها شده در کف منزل بايد جمع آوري شوند تا احتمال زمين خوردن بيمار کاهش يابد
در هنگام نشستن يک صندلي مناسب براي بيمار يک صندلي محکم است که محل نشيمن آن زياد نرم نباشد و در موقع نشستن روي آن در حاليکه کف پاها روي زمين قرار ميگيرد نبايد زانو ها بالاتر از مفصل ران قرار بگيرند. صندلي بايد دو دسته داشته باشد و پشتي آن محکم باشد.
بيمار بايد هميشه يک بالشت کمي سفت داشته باشد تا وقتي بيرون از منزل خود بود، روي صندلي ماشين يا مبل يا صندلي بگذارد بطوريکه زانوهاي وي پايين تر از سطح مفصل هيپ قرار بگيرد.
صندلي بخصوص صندلي که پشت ميز غذاخوري قرار گرفته است بايد پايه بلندتر از معمول داشته باشد
در هنگام نشستن بيمار نبايد پاهاي خود را روي يکديگر بيندازد چون احتمال دارد با اينکار مفصل ران در برود.
بايد براي هميشه از توالت پايه دار (فرنگي) استفاده کرد. ارتفاع محل نشستن اين توالت بايد کمي بالاتر از معمول باشد بطوريکه در هنگام نشستن بر روي آن، زانوهاي بيمار در سطح لگن وي قرار گيرند نه بالاتر از آن
نکات عمومي براي پوشيدن و درآوردن جوراب و کفش بايد از پاشنه کش بلند استفاده کنيد تا مفصل ران زياد خم نشود.
وقتيکه ميخواهيد بنشينيد يا وقتي نشسته هستيد به جلو خم نشويد.
نبايد سعي کنيد وقتي که نشسته ايد چيزي را از روي زمين بلند کنيد.
مفصل ران خود را از نود درجه يعني زاويه قائمه بيشتر خم نکنيد.
پاي خود را بيش از حد معمول به طرف داخل يا خارج نچرخانيد بخصوص وقتي به جلو خم ميشويد.
وقتي مي ايستيد يا مينشينيد پاي عمل شده را جلوتر بگذاريد.
وقتي به پشت ميخوابيد تا حداقل شش هفته بايد يک بالشت را بين ساق ها بگذاريد تا ران ها کمي از يکديگر فاصله داشته باشد. خوابيدن به شکم اشکالي ندارد.
درد معيار درستي نيست تا بر اساس آن متوجه شويد آيا حرکتي را ميتوانيد انجام دهيد يا خير. اگر شک داريد کاري يا حرکتي براي شما مناسب است يا خير با پزشک خود م کنيد.
بيمار ممکن است تا مدتي قدري بيحسي يا گزگز اطراف محل شکاف جراحي خود احساس کند که طبيعي است.
تا وقتي مفصل مصنوعي در بدن وجود دارد هر وقت کار دندانپزشکي براي بيمار انجام ميشود بايد به دندانپزشک خود اطلاع دهد تا براي مدتي براي وي داروي آنتي بيوتيک تجويز کند چون ميکروب ها ميتوانند در موقع دستکاري محوطه دهان و دندان در موقع اعمال دندانپزشکي از راه خون به محل مفصل مصنوعي رفته و در آن محل ايجاد عفونت کنند.
ممکن است در فرودگاه ها در حين عبور از دروازه هاي امنيتي کشف ف، آلارم اخطار به صدا درآيد. بايد اين نکته را به ماموران امنيتي اطلاع داد و بهتر است از قبل گواهي از پزشک ارتوپد معالج دريافت شود که در بدن فرد مفصل مصنوعي حاوي ف در ناحيه لگن وجود دارد.
بايد هميشه سعي کرد تمرينات سبک بدني را تا آخر عمر ادامه داد تا حرکات مفصل و قدرت عضلات حفظ شود. بيمار بعد از شش تا هشت هفته ميتواند شنا کند که فعاليت ورزشي سودمندي است. دوچرخه سواري روي زمين بدون شيب هم ورزش مناسبي است. ورزش هايي که در آنها به مفصل ضربه وارد ميشود مثل تنيس، بدمينگتون، فوتبال و پرش مناسب نيستند. بيمار نبايد اشياء سنگين را حمل کند و بهتر است خريدهاي روزانه خود را با چرخ دستي کوچکي به منزل ببرد.
هر چند وقت يکبار تا آخر عمر بايد به پزشک معالج ارتوپد مراجعه کرد تا از صحت کارکرد مفصل مصنوعي مطمئن شد. بعضي از مشکلات ممکن است براي مفصل مصنوعي بوجود بيايد که در ابتدا ممکن است علامتي نداشته باشد و فرد متوجه آن نشود. اگر اين مشکلات در همين مراحل اوليه درمان نشوند و بيمار تنها هنگامي به پزشک مراجعه کند که ناراحتي برايش ايجاد شده باشد ممکن است وقت را براي درمان مناسب و موثر از دست داده و براي درمان دير شده باشد. براي پيشگيري از اين وضعيت بيمار بايد بطور مرتب و با فواصل سالانه مشخص به پزشک جراح ارتوپد خود مراجعه کند تا معاينه شده و در صورت وم از لگن وي عکسبرداري انجام شود.
درباره این سایت